Lijdenstijd en zangtijd
We leven in de lijdensweken, op weg naar Goede Vrijdag en Pasen. Een tijd waarin we specifiek stilstaan bij het lijden van Jezus voor- en tijdens Zijn kruisiging. Het treft me soms diep als ik in preken hoor over de diepte van Zijn lijden; en dat niet voor Zichzelf maar voor ons. Dit is Liefde in de meest zuivere vorm. Hij heeft werkelijk alles voor ons over gehad!
Uit de indrukken en gedachten hierover, in combinatie met een preek over het Bijbelboek Hooglied, is het volgende gedicht ontstaan en dat wil ik graag met jullie delen.
Zulk een is mijn Liefste
Ik zal u zeggen wie mijn Liefste is:
Hij is mijn Heere, in Hem vind ik vrede.
Hij is mijn Schepper, Goël, Bruidegom,
en alles wat Hij heeft, deelt Hij mij mee.
Ik zal u zeggen wat Hij heeft gedaan
voor mij (ja zelfs voor mij, niet te geloven):
Hij is voor mij naar ’t kruis gegaan
om in Zijn hartebloed, Gods toorn te doven.
Ik zal u zeggen wat Hij overhad
om mij weer met de Vader te verzoenen:
Hij is vrijwillig naar het graf gegaan,
zodat mijn zonden mij niet meer verdoemen.
Ik zal u zeggen dat Hij uit het graf
is opgestaan, dood en hel heeft verslagen.
Hij is met eer en heerlijkheid gekroond,
toen Hij Zijn bloed ten hemel heeft gedragen.
Ik zal u zeggen dat Hij eenmaal komt,
om mij voor eeuwig naar Zijn huis te halen,
waar Hij voor mij een woning heeft bereid
in ’s hemels tempelzalen.
Ik zal u zeggen wat ik dan zal doen:
dan zal ik tot in eeuwigheid Hem prijzen,
met Psalmen en met lofgezang
Hem alle dankbare eer bewijzen.
Ik wilde u zeggen wie mijn Liefste is,
maar de mooiste woorden schieten nog tekort:
Hij is de Schoonste aller mensenkinderen,
genade is op Zijn lippen uitgestort.
Ik kan u niet zeggen wie mijn Liefste is,
mijn pogen hier is eigenlijk overbodig;
om al Zijn heerlijkheid te bezingen,
daar heb ik de eeuwigheid voor nodig,
“Al wat aan Hem is, is gans begeerlijk …”
Hooglied 5:16
